معرفی و تفاوت های میدرنج و فولرنج

بررسی تفاوت های میدرنج و فولرنج
در میان انواع بلندگوها، دو مدل میدرنج (Midrange) و فولرنج (Full-range) بیشتر از سایر مدلها مورد توجه علاقهمندان به سیستمهای صوتی حرفهای قرار گرفتهاند. این دو مدل تفاوتهای زیادی در ساختار، کیفیت پخش صدا، و کاربرد دارند که در ادامه بهطور کامل بررسی خواهیم کرد. بلندگوهای میدرنج و فول رنج هرکدام کاربرد خاصی در سیستمهای صوتی خودرو و خانگی دارند و تفاوت آنها به بازه فرکانسی و نوع کارایی برمیگردد.
بلندگوی میدرنج چیست؟
بلندگوی میدرنج به بلندگوهایی گفته میشود که تمرکز اصلی آنها بر بازتولید فرکانسهای میانی صدا است. این محدوده، معمولاً بین ۵۰۰ هرتز تا ۴۰۰۰ هرتز است که بیشتر صداهای انسانی، آلات موسیقی اصلی و صدای طبیعی در این بازه قرار میگیرند.

بلندگوی میدرنج به بلندگوهایی گفته میشود که تمرکز اصلی آنها بر بازتولید فرکانسهای میانی صدا است
- طراحی متمرکز بر فرکانسهای میانی
- کیفیت بالا در پخش صدای گفتار و موسیقی ملایم
- نیاز به ترکیب با سایر اجزای صوتی مثل سابووفر یا توییتر برای پخش کامل صدا
- میدرنجها در سیستمهای حرفهای که ترکیبی از اجزای مختلف صوتی در آنها استفاده میشود، جایگاه خاصی دارند.
بلندگوی فولرنج چیست؟
در مقابل، بلندگوهای فولرنج طراحی شدهاند تا تمام محدوده صوتی از فرکانسهای پایین تا بالا (Bass تا Treble) را بهصورت یکپارچه پخش کنند. این نوع بلندگو معمولاً شامل چند درایور است که هر کدام مسئول یک بخش خاص از فرکانس هستند یا دارای طراحی خاصی است که تمام طیف صدا را پوشش میدهد.
ویژگیهای مهم فولرنج
- پخش کامل صدا بدون نیاز به بلندگوهای مکمل
- مناسب برای استفادههای عمومی و غیر حرفهای
- نصب آسان در خودروها و دستگاههای پخش خانگی
- بلندگوهای فولرنج انتخاب مناسبی برای کسانی هستند که به دنبال صدایی متعادل و بدون پیچیدگی در نصب سیستم صوتیاند.

بلندگوهای فولرنج طراحی شدهاند تا تمام محدوده صوتی از فرکانسهای پایین تا بالا (Bass تا Treble) را بهصورت یکپارچه پخش کنند
تفاوتهای کلیدی بین میدرنج و فولرنج
تفاوت اصلی بین بلندگوهای میدرنج و فول رنج در محدوده فرکانسیای است که پوشش میدهند. میدرنجها بهطور خاص برای بازه فرکانسی میانی (تقریباً بین ۳۰۰ تا ۵۰۰۰ هرتز) طراحی شدهاند و تمرکز آنها بر پخش دقیق صداهایی مانند صدای خواننده، سازهای موسیقی میانی و دیالوگهاست. این نوع بلندگوها برای ارائه کیفیت صوتی بالا در سیستمهای حرفهای، اغلب در کنار توییتر و سابووفر نصب میشوند تا هر بخش از صدا بهطور تخصصی پخش شود و تفکیک فرکانسی بهتری ایجاد شود.
در مقابل، فول رنجها برای پوشش طیف گستردهتری از صداها طراحی شدهاند و میتوانند بهتنهایی صدای بم، میانی و زیر را تولید کنند. اگرچه این نوع بلندگوها از نظر گستردگی پوشش فرکانس کارآمد هستند، اما کیفیت تفکیک و دقت صدا در آنها معمولاً به پای سیستمهای چندبلندگویی (مثل میدرنج + توییتر + سابووفر) نمیرسد. بهطور کلی، میدرنج انتخاب مناسبی برای کسانی است که به کیفیت و جزئیات صدا اهمیت میدهند، در حالیکه فول رنج برای مصرفکنندگان عادی که بهدنبال راهکاری ساده و اقتصادی هستند، گزینهای کاربردی و قابل قبول محسوب میشود.
تفاوت در بازه فرکانسی
یکی از مهمترین تفاوتها میان میدرنج و فولرنج، محدوده فرکانسی قابل پخش آنهاست. در حالی که میدرنج تنها وظیفه پخش صداهای میانی را دارد، بلندگوی فولرنج با طراحی چندمنظوره، صداهای بم، میانی و زیر را با هم پخش میکند. البته باید توجه داشت که هیچ بلندگوی فولرنجی نمیتواند با کیفیتی برابر با بلندگوهای تخصصی (مانند ووفر، میدرنج و توییتر جداگانه) تمام صداها را بهخوبی پخش کند.
تفاوت در طراحی و اجزا
بلندگوی میدرنج معمولاً ساختاری سادهتر دارد و تنها یک درایور برای پخش فرکانسهای میانی در آن تعبیه شده است. از سوی دیگر، فولرنجها ممکن است از چندین درایور در یک واحد بهره ببرند، مانند ترکیب ووفر و توییتر در یک بدنه یا استفاده از مخروطهای کمکی برای بهبود تفکیک صدا.
کیفیت صدای تولیدی
از نظر کیفیت، میدرنج در تولید صداهای میانی با دقت بالا تخصص دارد. این بلندگوها معمولاً توسط افراد حرفهای در سیستمهای صوتی پیشرفته بهکار میروند و در کنار توییتر و سابووفر عملکردی بینقص ارائه میدهند.
اما بلندگوهای فولرنج اگرچه پاسخگوی طیف گستردهتری از صداها هستند، اما کیفیت آنها در هر فرکانس نسبت به بلندگوهای تخصصی پایینتر است. بنابراین، در سیستمهای سطح بالا یا حرفهای، بیشتر از ترکیب بلندگوهای مجزا استفاده میشود.
محل نصب و کاربرد
میدرنجها معمولاً در قسمتهای جلویی خودرو و نزدیک گوش راننده و سرنشین نصب میشوند تا صدای مکالمه و موزیک با وضوح کامل شنیده شود. از آنجا که فاقد بیس عمیق هستند، معمولاً در کنار ووفر یا سابووفر استفاده میشوند.
فولرنجها در بسیاری از خودروهای فابریک کارخانهای بهعنوان بلندگوی اصلی نصب میشوند، زیرا فضای کمتری اشغال میکنند و تمام صداها را بهطور نسبی پخش میکنند. همچنین برای کاربران معمولی که بهدنبال صدای استاندارد و قابلقبول هستند، گزینهای کاربردی محسوب میشود.
انتخاب بهتر برای خودرو: میدرنج یا فولرنج؟
برای خودروهایی که سیستم صوتی فابریک دارند یا کاربران بهدنبال ارتقای سادهای هستند، فولرنج گزینه مناسبی محسوب میشود. اما در صورتیکه بخواهید سیستم حرفهایتری نصب کنید، استفاده از ترکیب میدرنج به همراه سابووفر و توییتر انتخاب بهتری است. در این ترکیب، هر بلندگو نقش مشخصی در تولید یک بخش از صدا دارد و نتیجه نهایی، صدایی شفاف، دقیق و عمیق خواهد بود.
کدام نوع بلندگو برای سبک موسیقی شما بهتر است؟
اگر به موسیقیهایی گوش میدهید که صدای خواننده، گیتار یا سازهای آکوستیک در آن غالب است (مثل پاپ، کلاسیک یا جاز)، استفاده از میدرنج به همراه توییتر و سابووفر کیفیت بالاتری را ارائه میدهد.
اما اگر سبک موسیقی شما متنوع است و بیشتر به دنبال صدایی متعادل بدون نیاز به تنظیمات پیچیده هستید، فولرنج پاسخگوی نیازتان خواهد بود.
جمع بندی
در پایان، انتخاب بین میدرنج و فولرنج بستگی به نیاز شما، سبک موسیقی مورد علاقه، و سطح توقع شما از سیستم صوتی خودرو دارد. بلندگوهای میدرنج برای کسانی مناسباند که به دنبال کیفیت بالا در صدای میانی هستند و حاضرند برای دستیابی به صدایی بینقص، تجهیزات صوتی کاملتری نصب کنند. در حالیکه فولرنجها برای کاربران عادی یا کسانی که بودجه محدودتری دارند، راهحلی ساده و کارآمد هستند.
اگر به دنبال یک سیستم صوتی حرفهای و هماهنگ هستید، ترکیب هوشمندانهی میدرنج، توییتر و سابووفر میتواند تجربهای صوتی بینظیر برایتان رقم بزند. در مقابل، فولرنجها با طراحی ساده اما کارآمد، انتخابی مطمئن برای بسیاری از خودروها هستند.